انواع روشهای مقاومسازی
- دکتر سجاد میرزامحمدی
- مقاومسازی سازهها

در صنعت ساختوساز، مقاومسازی از طریق روشهای مختلفی انجام میشود که بسته به نوع سازه، محل جغرافیایی و شرایط محیطی ممکن است متفاوت باشد. انواع روشهای مقاومسازی به شرح زیر میباشد.
۱. تقویت اجزای سازهای
- ژاکتبندی (Jacketting): در این روش، بخشهایی از سازه مانند ستونها و تیرها با مصالحی نظیر بتن یا فولاد تقویت میشوند. یک لایه جدید از بتن یا فولاد به دور مقاطع موجود اضافه میگردد تا افزایش ظرفیت باربری و بهبود دوام حاصل شود.
- افزودن دیوارهای برشی: این روش شامل ساخت و نصب دیوارهای برشی جدید یا تقویت دیوارهای موجود بهمنظور افزایش سختی جانبی ساختمان است. دیوارهای برشی در زمان زلزله به عنوان مقاوم اصلی در برابر نیروهای جانبی عمل میکنند.
۲. استفاده از مصالح نوین
- مواد کامپوزیتی (FRP): الیاف تقویت شده با پلیمر (FRP) از جمله روشهای مدرن مقاومسازی هستند. این مواد سبک با چسب خاصی به سطح اعضای سازه چسبانده میشوند و ظرفیت باربری و شکلپذیری اعضا را افزایش میدهند.
- الیاف کربن: این مواد با وزن کم و عملکرد مکانیکی بالا بهویژه در مقاومسازی ستونها و تیرهای بتنی کاربرد دارند.
۳. بهروزرسانی و تقویت اتصالات
- اجرای اتصالات جدید: بهبود طراحی و ساخت اتصالات و گرهها بهمنظور افزایش مقاومت آنها در برابر بارهای واردشده. این روش بهخصوص در سازههای فولادی اهمیت دارد.
- استفاده از بولتهای پسکشیده: تقویت اتصالات با استفاده از بولتهای پسکشیده برای ایجاد نیروهای فشاری بیشتر و افزایش استحکام اتصالات.
۴. مکانیزمهای کنترل لرزش
- استفاده از دمپرها (Dampers): نصب سیستمهای جذب انرژی یا دمپرهای لرزشی که نیروهای زلزله را مستهلک میکنند. این دمپرها میتوانند ویسکوز، اصطکاکی یا جرمی تنظیمی باشند.
- جداسازی پایه (Base Isolation): در این فناوری، ساختمان بهگونهای بر روی بلبرینگهای خاصی نصب میشود که بتواند حرکت افقی زمین در زمان زلزله را جذب کرده و به سازه منتقل نکند.
۵. روشهای بهبود خاک و پایهها
- زیرسازی و مقاومسازی پایهها: بهبود خواص مکانیکی خاک با استفاده از روشهایی مانند تزریق سیمان، ایجاد ستونهای سنگی یا آرماتورهای فولادی بهمنظور افزایش ظرفیت تحمل بار و کاهش نشست.
۶. شبیهسازی و تحلیل ساختاری
- نرمافزارهای تخصصی: استفاده از ابزارهای شبیهسازی پیشرفته برای تحلیل رفتار سازه تحت بارهای مختلف و شناسایی نقاط ضعف. این تحلیلها اطلاعات مفیدی برای طراحی مجدد یا تقویت سازه فراهم میکنند.
۷. توسعه و استفاده از فناوریهای هوشمند
- دتکتورهای هوشمند و سیستمهای نظارت: نصب سنسورهای پیشرفته برای پایش مداوم ساختمان و تشخیص تغییرات ساختاری به منظور واکنش سریع در برابر مخاطرات.
تمامی این روشها به عنوان بخشی از پروژههای مقاومسازی میتوانند به کار گرفته شوند و غالباً به صورت ترکیبی برای اطمینان از حداکثر استحکام و دوام سازه مورد استفاده قرار میگیرند. تکنسینها و مهندسان باید با تحلیل دقیق شرایط هر پروژه بهترین راهکارها را انتخاب کنند.
دکتر سجاد میرزامحمدی وبسایت