ارزیابی اثرات اجتماعی پروژههای ساختمانی در جامعه
- دکتر سجاد میرزامحمدی
- آموزش

پروژههای ساختمانی همواره نقشی تعیینکننده در توسعه زیرساختهای شهری و روستایی دارند. اجرای چنین پروژههایی افزون بر پیامدهای اقتصادی و زیستمحیطی، اثرات اجتماعی گوناگونی را نیز به دنبال دارد. شناسایی، تحلیل و مدیریت این اثرات، یکی از ارکان اصلی دستیابی به توسعه پایدار در صنعت ساختوساز به شمار میرود. ارزیابی اثرات اجتماعی (SIA) ابزاری نظاممند و علمی برای مطالعه و درک پیامدهای اجتماعی اجرای پروژههای ساختمانی است.
تعریف ارزیابی اثرات اجتماعی (SIA)
ارزیابی اثرات اجتماعی فرآیندی است که با هدف شناسایی و تحلیل پیامدهای اجتماعی ناشی از اجرای یک پروژه یا توسعه زیرساخت، بهصورت روشمند اثرات مثبت و منفی، مستقیم و غیرمستقیم بر افراد، گروهها و جامعه را بررسی میکند. این ارزیابی به تصمیمگیرندگان و ذینفعان کمک میکند تا تبعات اجتماعی پروژه را بهدرستی پیشبینی و مدیریت نمایند.
اهمیت ارزیابی اثرات اجتماعی در پروژههای ساختمانی
۱. افزایش پذیرش اجتماعی پروژه:
ارزیابی اثرات اجتماعی باعث شناسایی نگرانیها و انتظارات جامعه هدف شده و زمینه را برای جلب مشارکت و رضایتمندی ذینفعان اصلی فراهم میسازد.
۲. کاهش تعارضات اجتماعی:
پیشبینی و مدیریت اثرات منفی اجتماعی، به کاهش مخالفتهای مردمی، ایجاد اعتماد عمومی و جلوگیری از توقف یا تعویق پروژه کمک میکند.
۳. ارتقاء کیفیت زندگی:
پروژههای ساختمانی علاوه بر زیرساختسازی، میتوانند فرصتها یا چالشهای جدید اجتماعی (مانند اشتغال، بهبود خدمات یا تغییر الگوهای فرهنگی) را ایجاد کنند که با مدیریت صحیح، سطح رفاه عمومی افزایش مییابد.
۴. توسعه پایدار:
توجه به ابعاد اجتماعی در کنار ملاحظات فنی، اقتصادی و محیطزیستی، راه را برای توسعهای متوازن و پایدار هموار میکند.
مراحل انجام ارزیابی اثرات اجتماعی
۱- تعیین محدوده ارزیابی و شناسایی ذینفعان:
در این مرحله، دامنه اثرگذاری پروژه و گروههای درگیر یا متاثر (شامل ساکنان محلی، مقامات شهری، کسبوکارها، اقلیتها و …) مشخص میگردد.
۲- جمعآوری دادهها و اطلاعات پایه:
اطلاعات اجتماعی، جمعیتشناسی، اقتصادی و فرهنگی منطقه جمعآوری و تحلیل میشود. ابزارهایی مانند پرسشنامه، مصاحبه، جلسات گروهی و مشاهده مستقیم، برای این هدف مورد استفاده قرار میگیرند.
۳- شناسایی و تحلیل پیامدهای اجتماعی:
با کمک دادههای گردآوریشده و مدلهای تحلیلی، اثرات کوتاهمدت و بلندمدت پروژه بر جنبههای مختلف جامعه (مانند افزایش جمعیت، بیکاری، مهاجرت، تغییر هویت فرهنگی، ترافیک، سلامت روانی و اجتماعی) ارزیابی میشود.
۴- تعیین راهکارهای کاهش اثرات منفی و تقویت اثرات مثبت:
برای هر اثر شناساییشده، راهکارهای مناسبی بهمنظور کاهش پیامدهای منفی و تقویت منافع اجتماعی ارائه میشود. همچنین، برنامههای جبرانی و حمایتی تدوین میگردد.
۵- مشارکت جامعه و بازخوردگیری:
برگزاری جلسات اطلاعرسانی، دریافت پیشنهادها و انتقادات ذینفعان و مشارکت فعال جامعه از ارکان موفقیت این مرحله است.
۶- پایش و بازنگری اثرات اجتماعی:
پس از شروع یا اتمام پروژه، پیامدها بهصورت مستمر پایش شده و در صورت نیاز، راهکارهای مدیریتی مورد بازنگری و بهبود قرار میگیرند.
مهمترین اثرات اجتماعی پروژههای ساختمانی
۱- پیامدهای جمعیتشناختی:
افزایش موقت یا دائمی جمعیت، مهاجرت نیروی کار، تغییر در ترکیب سنی و جنسی ساکنان و تغییر الگوی سکونت از جمله پیامدهای این بخش است.
۲- اثر بر اقتصاد محلی:
ایجاد فرصت شغلی مستقیم و غیرمستقیم، تحول در بازار کسبوکارهای محلی، افزایش یا کاهش درآمدهای خانوارها و تغییر الگوی مصرفی جامعه حاصل پروژههای بزرگ ساختمانی است.
۳- اثرات فرهنگی و هویتی:
ورود فرهنگهای جدید از طریق کارگران مهاجر، تغییر ارزشهای اجتماعی، روندهای جدید در سبک زندگی و بروز تعارض یا تعامل فرهنگی، بخش مهمی از پیامدهای اجتماعی به شمار میآید.
۴- تاثیر بر زیرساختها و خدمات عمومی:
افزایش فشار بر زیرساختهایی چون حملونقل، آموزش، بهداشت و امنیت، گاهی منجر به افزایش رضایت یا، در صورت عدم مدیریت صحیح، بروز نارضایتی و چالش میگردد.
۵- مسائل زیستمحیطی و سلامت عمومی:
ازدیاد گردوغبار، آلودگی صوتی، ترافیک و ایجاد محیط ناایمن ممکن است سلامت جسمی و روانی جامعه را تهدید کند.
۶- پیامدهای اجتماعی بلندمدت:
تغییرات اساسی در ساختار جمعیتی، اقتصادی و فرهنگی منطقه در بلندمدت (اعم از ارتقاء منزلت اجتماعی محله، رشد شهری یا حتی افزایش فاصله طبقاتی) از جمله تأثیرات اجتنابناپذیر پروژههای بزرگمقیاس است.
چالشهای ارزیابی اثرات اجتماعی در ایران
- کمبود دادههای دقیق اجتماعی و فرهنگی
- ضعف در مشارکتدهی واقعی جامعه محلی
- عدم الزام قانونی گسترده برای SIA در بسیاری از پروژهها
- محدودیت منابع مالی و فنی
- عدم یکپارچگی مدلهای ارزیابی با سایر ارزیابیها مثل محیط زیست و اقتصاد
راهکارهای بهبود فرآیند ارزیابی اثرات اجتماعی
۱. پیشنیاز قرار دادن SIA در تمامی پروژهها
۲. آموزش مجریان پروژه و تصمیمگیرندگان در خصوص اهمیت و روشهای ارزیابی اجتماعی
۳. ارتقاء نقشآفرینی نهادهای مدنی، سمنها و رسانهها
۴. تدوین دستورالعملهای بومی و منطبق با شرایط اجتماعی و فرهنگی ایران
۵. ایجاد سامانههای پایش و بازخورد دائمی جهت اصلاح روشها و سیاستها
نتیجهگیری
ارزیابی اثرات اجتماعی، ابزاری حیاتی برای نیل به توسعه پایدار و کاهش ضررهای اجتماعی ناشی از پروژههای ساختمانی است. با اجرای دقیق و علمی مراحل ارزیابی، میتوان آثار منفی پروژهها را به حداقل رساند و منافع بیشتری را برای جامعه هدف به ارمغان آورد. پیشنهاد میشود تمام فعالان حوزه ساختوساز، SIA را اولویت تمام فرایندهای برنامهریزی، طراحی، اجرا و بهرهبرداری از پروژهها قرار دهند.
پیشنهاد آموزشی برای پیمانکاران و کارفرمایان
- تدوین کارگاههای آموزشی ویژه با موضوع «ارزیابی اثرات اجتماعی پروژههای عمرانی»
- برگزاری جلسات انتقال تجربه و ارائه راهکارهای موفق کشورهای پیشرفته
- تدوین چکلیستها و راهنمای عملی مختص شرکتهای ساختمانی برای انجام SIA