ساخت و طراحی دانشگاه‌ها/مدارس

طراحی و ساخت مدارس و دانشگاه‌ها، یکی از مهم‌ترین شاخص‌های توسعه آموزشی و اجتماعی هر کشور به شمار می‌رود. رعایت استانداردها و ضوابط تخصصی، علاوه بر تأمین ایمنی و رفاه کاربران، بستر مناسب برای آموزش مؤثر و پرورش نیروی انسانی را فراهم می‌کند؛ در نتیجه، توجه به ابعاد فنی، فرهنگی و اجتماعی در این حوزه حیاتی است.

۱. مقررات ملی و ضوابط کلان طراحی فضاهای آموزشی

الف) مقررات ملی ساختمان:

  • ضرورت رعایت مقررات ملی ساختمان:

مجموعه مباحث مقررات ملی ساختمان، پایه‌ای‌ترین دستورالعمل‌های قانونی برای ساخت و بهره‌برداری از فضاهای آموزشی هستند و باید در تمامی پروژه‌های مدارس و دانشگاه‌ها اعمال شوند. این مقررات باهدف حفظ ایمنی، سلامتی و آسایش کاربران، تدوین شده‌اند.

  • ایمنی و سلامت:

دسترسی ساده و ایمن به‌تمامی فضاها

راه‌های خروج اضطراری و تابلوهای راهنما

تهویه مطلوب و نور طبیعی مناسب در کلاس‌ها و سالن‌ها

رعایت مسائل بهداشتی، به‌ویژه در سرویس‌های بهداشتی و سلف‌سرویس‌ها

سیستم‌های گرمایش و سرمایش استاندارد متناسب با اقلیم هر منطقه

به‌کارگیری مصالح مقاوم و پایدار متناسب با اقلیم

  • دسترسی برای افراد دارای نیاز ویژه:

تمامی فضاهای آموزشی (ورودی‌ها، راهروها، سرویس‌ها) باید مناسب افراد دارای معلولیت طراحی شود.

  • نظارت حرفه‌ای:

تمام مراحل ساخت از تهیه نقشه تا اجرا، باید تحت نظارت مهندسان و معماران واجد شرایط و تأیید ناظر بماند.

۲. فضاها و اجزای اصلی ساختمان‌های آموزشی

الف) کلاس‌های درس و فضاهای آموزشی اختصاصی:

  • ابعاد و استانداردها:

کلاس‌های درس مستطیلی شکل با ابعاد حداقل 8/5×6/5 متر

هر دانش‌آموز نیازمند حداقل ۲ متر مربع فضا

ارتفاع کف تا سقف در کلاس‌ها بین 2/5 تا ۳ متر

نور پرکافی و غیرمستقیم (ترجیحاً شمالی یا جنوبی)

دیوارها و کف مقاوم و دارای پوشش ایمن، با رنگ‌های روشن

  • آزمایشگاه‌ها و کارگاه‌ها:

دارای تجهیزات کامل، تهویه مناسب و ایمنی بالا

تثبیت مسیرهای رفت و آمد و راه‌های خروج اضطراری

ب) فضاهای جانبی و پشتیبان:

  • کتابخانه‌ها، سالن‌های مطالعه و همایش:

آرام، با نور طبیعی و دسترسی به سیستم تهویه و عایق صوتی مناسب

  • سالن‌های ورزشی و فضاهای تفریحی:

ابعاد متناسب با ظرفیت دانش‌آموزان

دسترسی مستقیم از ساختمان اصلی و فضای باز

  • راهروها، فضاهای انتظار و سرویس‌های بهداشتی:

ابعاد کافی برای تردد همزمان جمعیت

رعایت بهداشت و ایمنی در مصالح، تهویه و نورپردازی

۳. ابعاد اجتماعی، فرهنگی و اقلیمی در طراحی

  • تناسب فرهنگی:

طراحی باید منطبق بر فرهنگ بومی و اجتماعی منطقه باشد. فرم، رنگ، نور و حتی نوع مبلمان باید متناسب با نیازها و باورهای فرهنگی هر جامعه تعریف شود.

  • توجه به اقلیم:

نوع پوشش سقف، دیوار، تهویه و حتی محل قرارگیری پنجره‌ها باید با شرایط آب‌وهوایی (گرم و خشک، سرد و کوهستانی، معتدل یا مرطوب) منطقه منطبق باشد.

۴. فناوری، نوآوری و پایداری در ساخت

  • اهمیت فناوری‌های نوین:

به‌کارگیری نرم‌افزارهای طراحی سه‌بعدی و مدل‌سازی اطلاعات ساختمان (BIM)، باعث بهینه‌سازی فرایند طراحی و ساخت و افزایش دقت در اجرا می‌شود.

  • مصالح پایدار و بهره‌وری انرژی:

استفاده از مصالح باقابلیت بازیافت یا عایق‌بندی مناسب علاوه بر کاهش هزینه‌های جاری، باعث بهبود محیط‌زیست نیز می‌شود.

۵. انعطاف‌پذیری و آینده‌نگری در طراحی

باتوجه‌به تحولات آموزشی و رشد جمعیت، فضاهای آموزشی باید قابلیت توسعه و انعطاف در پاسخ به نیازهای روز را داشته باشند. تقسیم‌بندی فضاها باید طوری باشد که بتوان به‌راحتی آن‌ها را تجمیع یا تفکیک نمود و کانون‌های نوآوری و کارآفرینی نیز در آن پیش‌بینی شود.

۶. محتوا و ابزارهای آموزشی در فضای مدارس و دانشگاه‌ها

  • تولید ویدیوهای آموزشی، اسلایدها و محتوای متنی تخصصی با کمک نرم‌افزارهایی چون کمتازیا، پاورپوینت و PDF Annotator
  • استفاده از پلتفرم‌های دیجیتال، شبکه‌های اجتماعی و فضای تعاملی آنلاین برای ارتقاء سطح دانش و ارتباط دانش‌آموزان و معلمان/اساتید
  • رصد، بهبود و ارزیابی کیفیت محتوا از طریق بازخورد کاربران و تحلیل داده‌ها

جمع‌بندی

در طراحی و ساخت دانشگاه‌ها و مدارس:

  • رعایت مقررات ملی و استانداردهای تخصصی
  • توجه به مسائل ایمنی، بهداشتی، اقلیمی و فرهنگی
  • به‌روزرسانی با فناوری‌های جدید
  • پیش‌بینی نیازهای آینده و انعطاف‌پذیری

از مهم‌ترین اصول هستند که باید در تمامی مراحل پروژه، سرلوحه قرار گیرند.

دکتر سجاد میرزامحمدی وب‌سایت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *